บ้านแดงบ่อเย็น

บ้านแดง บ่อเย็น นี้ เป็นบ้านที่เราเช่าอยู่ในระยะเวลาที่ไม่นานนักหลังจากแต่งงาน

เราก็มีบ้านของเราเอง...

เขียนไว้ตอนอยู่บ้านแดง บ่อเย็น... แต่ใจไม่เย็น

บ้านไม้เก่า ๆ หลังยาว ชั้นเดียว ก่อปูนขึ้นมาแค่เอวเห็นจะได้

ทาสีแดง หลังคามุงกระเบื้อง

มองไปข้างในคล้ายโกดังเก็บของ จะมีที่ว่างก็แค่ทางเดินกับห้องนอนเล็ก ๆ

มีโต๊ะทำงาน ชั้นวางของ มีภาพวาด ซีดีเพลง หนังสือ อุปกรณ์วาดภาพ ฯลฯ

ในนั้นอาจจะอัดแน่นไปด้วยความทรงจำมากกว่าภาพที่เห็นก็อาจจะเป็นได้

หลังบ้านมีบ่อน้ำ ที่เขาเรียกบ่อเย็น มีรอกไว้ตักน้ำขึ้นมาอาบได้

เดินไปสองสามก้าวก็ถึงห้องน้ำ ระหว่างห้องน้ำกับบ่อ 

มีต้นพลูที่กินกับหมากออกใบมาหนาตาสีเชียวชอุ่มชุ่มชื่น

ลดความแข็งกระด้างของอิฐและปูนได้อย่างชวนมอง 

แน่นอน ทุกที่ต้องมีเจ้าที่

เจ้าที่ที่เอ่ยถึงก็คือมดแดง ต้นไม้ทุกต้นแถวนั้น 

โดนยึดโดยเจ้ามดแดงหมด

จะว่าไปบ้านหลังนี้เราไม่ได้อยู่กันแค่สองคน

หากแต่จะมีกองทัพมดแดงที่ต้นพลูริมบ่อ 

และเจ้าหอยทากที่ชอบปีนอยู่ตามผนังผ้าใบที่กั้นบ่อเอาไว้ให้ดูเป็นส่วนต้ว

แถมมันยังบุกไปกินต้นไม้ที่เพาะไว้จนเรียบไปทีละน้อย ตามสไตล์ของมัน

นี่ถ้าไม่เห็นความน่ารักของมันตอนที่มันเป็นตัวการ์ตูนอยู่บนกระดาษที่พี่จันวาดให้ดูละก็ 

ป่านนี้เละเป็นหอยทากดองไปแล้ว โหด!!

ติดอยู่ที่ทำมันไม่ลงนี่แหละ เลยยอมปล่อยให้มันร่าเริงไปตามประสาก่อน

จะว่าไปนิสัยมันก็คล้ายเจ้าของบ้านอยู่เหมือนกันนะตรงที่ อ้อยอิ่ง เรื่อยเปื่อยมากไปในบางเรื่อง

อยากหาสเก็ตบอร์ดมาให้ใช้เดินจะได้ทำอะไรได้ไวกว่าที่เป็นอยู่

แต่ก็นั่นแหละนะ ไม่ใช่วิถีที่เคยเป็นมาอีก ปรับลำบาก เป็นเรื่องยากในชีวิตไปเสีย 

อย่าได้คิดไปทรมานมันเลย คิดขำขำยังพอได้อยู่

ใกล้ๆ กันมีกบตัวเล็ก ๆ ที่พยามปีนขึ้นไปบนท่อนไม้ที่พาดไว้วางของข้างบ่อ

โดยที่มันไม่รู้ตัวเลยว่าใครกำลังนั่งมองมันอยู่ตอนมันกำลังปีนป่าย

และทำท่าเหมือนจะตกตั้งหลายครั้ง 

สุดท้่ายก็ขึ้นไปนั่งทำตาหวานอยู่ในโพรงไม้ผุๆได้สำเร็จ 

ใช่!!! มันกำลังแอบมองเราอาบน้ำตรงนั้นทุกวัน 

ถ้าใครเข้าไปไม่สังเกตก็ไม่เห็นมันหรอก

ว่าตาคู่สีดำแวววาบหวานปริบๆ อยู่ในโพรงไม้นั่น

ในห้องน้ำก็มีแมงมุมที่กำลังจะเป็นแม่ของลูกนับตัวไม่ถ้วน 

ที่มันแนบชิดติดไว้ใต้ท้องของมัน เป็นถุงกลม ๆ สีขาว อัดแน่นไปด้วยลูกแมงมุมตัวน้อย

แอบอยู่ตรงหลังประตู ด้วยท่าทีแข็งแรงพร้อมปกป้องลูกจากศัตรู

ถ้าเข้าไปไม่ปิดประตูห้องน้ำก็จะไม่เห็นมันเหมือนกัน 

คนบ้านนี้ชอบเข้าห้องน้ำแบบเปิดเผย ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาเห็น

เพราะมันกั้นด้วยผ้าใบข้างบ่อไว้แล้ว รับรองความปลอดภัยได้ว่ามิดชิด

คงด้วยเพราะห้องน้ำเล็กและแคบ ถ้าเปิดไว้มันคงทำให้ดูกว้างขึ้น ไม่อึดอัด

ในหน้าต่างข้างห้องนอนก็มีรังผึ้งรังใหญ่โต 

ที่มาอาศัยโดยไม่ได้บอกกล่าวและไม่ช่วยแชร์ค่าเช่า (ออกจะงกนิดหน่อยแล้ว โหะๆ)

มันอยู่กันเป็นพันเป็นหมื่นตัว เราอยู่กันแค่สองคน

แน่นอน รก ๆ อย่างนี้จะมีอะไรได้อีกนอกจากเจ้าหนูมิกกี้เม้า

ที่ชอบมาแทะอะไรก็ไม่รู้บนเพดานห้องนอนทุกๆ ตอนเช้าจะได้ยินเสียง กร่อกแกร่กๆ

ถ้ายึดเสียงของมันเป็นนาฬิกาปลุก ก็เป็นเวลา หกโมงเช้าทุกวัน

มันตื่นเช้านะ เจ้าหนูนั่นน่ะ

เมื่อเดือนก่อนมีแมวลูกครึ่งตัวสีขาวมาอยู่ด้วย เอามาจากบ้านชื่อคาฟิล เราเรียกไอ้ฟีล

แต่มันเป็นแมวประเภทไหนไม่รู้ นั่งดูหนูเดินไปเดินมาเฉยเลย ยังกะมันเป็นเพื่อนกัน

กลับไปเอาเป็นเอาตายกับเจ้าจิ้งจกที่ตกลงมาจากหลังคา ใช่!!มันไม่ต้องปีนขึ้นหลังคาเพราะขี้เกียจตัวเป็นขน

ตอนนี้มันมีลูกสี่ตัว สีเทาสามตัวและอีกตัวเป็นสีขาว

และมันได้ย้ายสำมะโนครัวกลับบ้านเดิมที่กันตังเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ด้วยเพราะว่าคนที่บ้านแดงบ่อเย็นแห่งนี้ ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน

สงสารเวลาต้องไปไหนหลาย ๆ วัน เอาอาหารมากินเองไม่ได้

เดือดร้อนต้องรบกวนฝากเพื่อน ๆ เขาหลาย ๆ ครั้งเข้าก็เกรงใจ

กลับบ้านดีกว่า มีคนดูแลเยอะแยะ ป่านนี้มังคงนั่งคิดถึงบ้านแดงบ่อเย็นนี้อยู่ก็ได้ ใครจะไปรู้

สัตว์ทั้งหลายยังอยู่ด้วยกันได้อย่างสงบ ทำไมเราสองคนจะอยู่กันให้สัตว์มันอิจฉาเล่นไม่ได้ อ๊ะ????

ทะเลาะกันอยู่ได้ !!!

เอ่อ..มันก็คงมีบ้าง ลิ้นกะฟัน(ปลอม) เอิ๊กกกกกกกก