หมอดูแมร่งๆจ้า

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในตอนดึกของคืนหนึ่ง
มาพร้อมสายลมปนฝนของเดือนตุลา

"กรุ มีเรื่องจะบอกว่ะ"
"เรื่องไรวะ"
"กรุโดนฟันแล้วทิ้งอีกแล้ว่ะ" เสียงเพื่อนชายผู้บอบบาง พูดแนวตลก แต่ข้างในบอบช้ำ

น้ำเสียงนั้นไม่ได้บ่งบอกว่าเสียใจเลยสักนิด
แต่เพื่อนคนนี้เขาเป็นคนเรียบ ๆ สุข เศร้า เสียใจ สีหน้าจะเป็นสีเดียวกัน
แต่ฉันรู้ว่าในใจเขาบอบช้ำอีกแล้ว
"อืมมมม ที่ไป...(จีบ)กัน ไม่เล่าให้กันมั่ง"
ยังเหน็บได้อีกกรุ

"ก็คนนี้ กรุจริงจังนะโว้ย กะจะบอกแก ตอนไปงานแต่งงานทีเดียวเลย
กะว่าเดือนหน้าจะให้แม่ไปขอแล้ว"
อืม มันคงหวังของมันไว้จริง ๆ กะจะเซอไพรส์ เป็นไงล่ะ!!!

"ก็เธอคนนั้น กลับไปคืนดีกับแฟนเก่า ทั้ง ๆที่บอกว่ารักกรุนี่นะ  กรุไม่เข้าใจ!!!"

"อย่าเสียใจไปเลยเพื่อน เอ๋ย อย่างน้อยแกก็ได้ฟันสาว (ฟรีๆ)
คิดเสียว่ายังไม่ถึงวันของแก และสิ่งที่ไม่ดีพอ ก็ไม่คู่ควรกับแก
เสียบางอย่างไป เพื่อสิ่งใหม่ที่ดีกว่า  แกเคยได้ยินป่าว
เชื่อเหอะ สักวันสิ่งดีดี ก็เข้ามา อดใจไว้"

กรุก็ทำได้แค่ปลอบใจ เพื่อนเท่านั้น
เช้าวันรุ่งขึ้น มันขับรถมาหาที่บ้าน แล้ว บอกว่า
"เอ้ย กรุอยากดูดวงว่ะ กรุอยากรู้ว่ากรุจะได้มีเมียกะเขาหรือเปล่า"

กรุนึกในใจ มันไม่เคยเชื่อเรื่องนี้นี่หว่า แสดงว่า มันคงหนักพอดู
คิดๆๆ หมอดูที่ไหนวะ กรุนึกออกแต่หมอเป้ ไฟเขียว เพื่อนสาวกรุคนเดียว

........
และแล้วก็นึกออก
เดินไป ใกล้ๆหอศิลป์มีลุงแก่ๆ คนหนึ่ง เปิดโต๊ะดูดวง อย่างเป็นกิจการเล็กๆข้างถนน
คิดว่าคงขลังพอช่วยเพื่อนได้มั่ง

เขาก็เริ่มปิดตา นั่งทางใน
และถามว่าอยากรู้เรื่องอะไรถามมา
เพื่อนกรุไม่เคยดูดวง เลยไม่รู้จะเริ่มถามอะไรกับพ่อหมอ
กรุ ก็คอยบอกว่าถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ อยากรู้อะไรถามไปเลย
แน่นอน เรื่องความรัก ตามด้วยเรื่องงาน

"พ่อหนุ่มคนนี้ จะได้เมียที่ฉลาด และเก่ง ไม่มีคุณสมบัติข้อนี้ เจ้าไม่เลือกแน่ๆ
และมีลูกหัวปีท้ายปี"

"ส่วนเรื่องหน้าที่การงาน มีหัวหน้าเพ่งเล็ง โดนบีบ ให้ระวังเพื่อนร่วมงาน"
มันจะโดนเพ่งได้ไงวะ ก็มันนั่นและเป็นเจ้าของกิจการเอง ไม่ได้เป็นลูกน้องใคร

บรรยากาศการดูดวงเริ่ม น่าเบื่อ ไม่มีอะไรที่พอจะเดาให้ตรงบ้างเลย

"อ้อ แล้วอย่าลืมไปทำบุญ ปล่อยปลาหมอ ปลาดุก อย่างละกิโลด้วยล่ะ เจ้ามีเกณฑ์ อุบัติเหตุ
เวลาไปซื้อ ห้ามต่อรองราคา ให้ซื้อไปเลย"

แล้วถ้าเขาขายกิโลละ 500 ล่ะ มันแพงไปสำหรับปลาหมอนะ  "กรุคิด"
เพื่อนกรุก็ ครับ ๆๆๆๆ ทำหน้างง เป็นระยะๆ

"อ้อ แล้วมีที่ซื้อปลาหรือยัง ใกล้วัดแถวนี้มีขายนะ ของลุงเอง"
อ้าว นั่นไง เข้าเรื่องจนได้
ค่าดู 199 บาทขาดตัว

เพื่อนกรุก็ไม่ถามอะไรต่อแล้ว อยากลุกไปจากตรงนั้น ใจแทบขาด
รู้สึกผิดหวังที่เปิดใจดูดวงในครั้งนี้
ในชีวิตนี้เขาไม่เคยเชื่อเรื่องนี้ จนวันนี้ที่เขาอยากรู้ว่า หมอดูแม่น ๆ มันแม่นยังไง แม่นแค่ไหน
แต่เขาก็อยากรู้ว่าทำไม เรื่องผู้หญิง เขาถึงไม่สมหวังสักที
จะมีใครช่วยเขาได้??

ไป พายเรือแคนนู เที่ยวอ่าวท่าเลนกันดีกว่า
ไปถึง ...
เดินชมวิวสักพัก สวยมากๆ ภูเขา ทะเล ป่าชายเลน ผู้คนขอบฝั่ง
แต่แดดร้อนเกินไป ก็เลยคิดว่า เอาไว้คราวหน้าไปพายตอนเย็น ๆ ดีกว่า วันนี้กลับบ้านก่อน

พอกลับถึงบ้าน

มันบอกว่า

"หมอดูที่ดูเมื่อบ่ายอ่ะ ไม่มีเค้าว่าจะแม่นเลย

อยากดูอีกทีว่ะ ลองเปลี่ยนหมอดู  ไหน ๆ วันนี้กรุก็เปิดหมดใจแล้ว อยากรู้วะ"

กรุชักไม่แน่ใจว่า มันอยากรู้เรื่องความรักของมัน หรือหมอดู ว่าแม่นจริงหรือเปล่ากันแน่

กรุก็ดันนึกออกอีกว่า เคยรู้จักหมอคนหนึ่งที่ระนอง จากพี่จันเจ้า

ดูกันทางโทรศัพท์กันเลย

"บอกวัน เดือน ปี เกิด มาเลยจ้า พ่อหนุ่ม"

เสียงหมอดู แหลมเปี๊ยบบาดหู แทบจะหลุดออกมาจากลำโพงโทรศัพท์

แล้วก็เริ่มถามเรื่องความรัก เช่นเคย

เหมือนหมอดูจะรู้ ว่าทุกคนที่มาพึ่งหมอดู ต้องมีปัญหาเรื่องความรัก

หมอก็เริ่มพูด ต่าง ๆ นานา ล้วนแล้วแต่ไม่ตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนกรุเลยสักนิด

"มีเรื่องทะเลาะกันรุนแรงแบบนี้ ต้องใจเย็นๆ ต่างคนต่างร้อน ก็พัง นะพ่อหนุ่ม

อย่าใช้อารมณ์ ให้ใช้สติ ผู้หญิงเขาไม่ชอบ ถ้าไปลงไม้ลงมือกับเขา"

แน่ล่ะ!!!  ไม่มีผู้หญิงคนไหนชอบหรอก 

แล้วก็กรุนึกไม่ออกเลยว่าเพื่อนกรุคนนี้ใช้อามรมณ์โมโหทุบตีผู้หญิงยังไง???

เพราะตั้งแต่คบเป็นเพื่อนกันมา ยังไม่เคยเห็นมันมีเรื่อง หรือโกรธกับใครเลย

อย่างที่บอก หน้ามันมีสีเดียวทุกอารมณ์ แม้แต่ตอนที่มันอกหัก

หน้ามันก็ยังปกติ แต่มันอยู่ข้างใน ไม่มีใครเห็นได้

หลังจากที่หมอดูคนที่สองผ่านไป

มีสิ่งเดียวที่แม่นมากๆสำหรับเขาคือ

หมอดูบอกว่า เขาไม่เชื่อเรื่องดูดวงเลย แล้วมาดูดวงทำไม

ประโยคนี้แหละที่ตรงที่สุดสำหรับเขา

ค่าดูคราวนี้ 200 บาทขาดใจ

แล้วเขาก็ได้คำตอบ ว่าเขาไม่ควรดูดวง

เพราะชีวิตเรา ไม่มีใครรู้ดีมากไปกว่าตัวเราเอง
ชตาฟ้าลิขิต ไม่ใช่หมอดู
แต่ชีวิตเรา เราต้องจัดการมันด้วยตัวเอง
โดยการทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รักให้ดีที่สุด หากวันหนึ่งต้องเสียใจ ไม่สมหวัง
อย่างน้อยเราก็ทำเต็มที่สุดหัวใจที่จะรักใครสักคนหนึ่งแล้ว

ป่ะๆๆ กลับบ้านกินข้าวกันดีกว่า
วันนี้ผัดผักบุ้ง ทำไข่เจียว กินให้อิ่มจนลืมเธอไปเลย
ลืมหมอดูนั่นด้วย

แล้วจะพาไปกินไอติมอร่อยๆ พนักงานน่ารักๆ
รับรอง หัวใจชุ่มชื่นขึ้นมาอีกนิดนึง

ผิดหวังแล้ว หวังใหม่ ได้หลายทาง
อย่าหยุดรัก หากหัวใจยังมีแรงเต้น

อยู่คนเดียวใช่ว่า จะต้องเหงา....
บางครั้งมีผู้คนมากมายรายล้อม
ก็ยังเหงาได้จับใจ

มันเป็นเช่นนี้เองแหละ