กล้วยไม้ แปรงสีฟัน

เมื่อปลายปีที่แล้ว ไปงานแต่งคุณเพื่อนเป้ที่พิปูน นครศรีธรรมราช 

ได้รู้จักเพื่อนใหม่ เธอชื่ออิ๋ว ผู้หญิงผมสั้น ผิวเข้มตาโต 

ใบหน้าเปื้อนยิ้ม อายุเราไล่เลี่ยกัน 

เธอชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้ ฉันชอบเธอ
เธอจัดสวนถาดเล็ก เล็กน่ารัก 
เราช่วยกันเอาต้นไม้ ดอกไม้มาประดับในงาน
จัดตกแต่งเท่าที่มี เท่าที่ทำได้
เมื่องานเลี้ยงเลิกรา
เธอชวนฉันไปดูต้นไม้หลังบ้าน และบอกว่า 
ดีใจที่ได้รู้จักณ
ฉันก็เช่นกัน...
เธอเดินไปเอื้อมต้นกล้วยไม้ที่แขวนอยู่ในเรือนเพาะชำ
พลางพูดว่า ต้นกล้วยไม้นี้มันยังไม่มีดอก
แต่อีกไม่นาน มันจะออกดอกมาให้ชม 
ชื่อว่า แปรงสีฟัน
มีคนมาขอซื้อหลายคนแล้ว แต่เธอไม่ขาย
ฉันยืนยิ้มจนหุบไม่ลง และขอบใจในความมีน้ำใจที่เธอยื่นให้
ตลอดเวลาหลายชั่วโมง และไม่ว่ามันจะเป็นต้นอะไร สีอะไร
แต่มันคือมิตรภาพและรอยยิ้ม
ที่ฉันจะจดจำไว้ :)

...ฉันอยากให้เธอเห็นว่ามันกำลังออกดอกมาให้ชมสิบกว่าช่อ
สวยมากๆ และมีออกมาอีกเรื่อยๆ
น่าเสียดาย เธอไม่ใช้โทรศัพท์ เธอไม่เล่นเฟชบุ๊ก 
ไม่ใช้อินเตอร์เนต
เธอบอกว่า เธอชอบสิ่งเธอทำ
และไม่อยากเสียเวลาให้กับสิ่งที่เธอคิดว่ามันไม่จำเป็นสำหรับเธอ

แต่ละวันผ่านไปด้วยความสดชื่น และพอเพียง 
เธอพอใจ
ฉันชอบเธอ และดอกแปรงสีฟันสีชมพู ของเธอ...อิ๋ว